going back home....

Vanuit het vliegtuig….

Inmiddels is het alweer tijd voor het laatste reisverslag. De laatste weken waren erg druk, dus had helaas geen tijd om een verslagje te schrijven. Dit verslagje heb in geschreven nu we ergens boven Indonesië vliegen, onderweg van Auckland naar Guangzhou. We hebben al een uurtje of 8 gevlogen en hebben nog 3 uur te gaan. Vannacht ben ik om 2:30 opgestaan, om vervolgens te ontbijten en om 3:15 door Lenny opgehaald te worden om naar het vliegveld te gaan. Alles verliep volgens plan, waardoor ik om 3:45 op het vliegveld van Christchurch. Om 5:40 opgestegen vanaf Christchurch voor een korte vlucht naar Auckland. Op Auckland van de ‘domestic terminal’ naar de ‘international terminal’ gelopen en vertrokken naar China.

Tijdens het boarden van de vlucht naar Guangzhou kwam ik Don tegen, een jongen die met hetzelfde vluchtschema als ik naar Amsterdam reist. We raakten aan de praat en omdat we naast elkaar zaten in het vliegtuig hebben we nog uren zitten praten. We hebben erg leuke gesprekken gehad en hebben een heel aantal overeenkomstige interesses en standpunten waardoor het voeren van lange gesprekken gaat alsof het niets is. Als we zometeen overstappen op Guangzhou zullen we samen nog even wat gaan eten. De vlucht van Guangzhou naar Amsterdam is aangenaam, we vliegen met een Boeing 787, een erg modern vliegtuig met allemaal extraatjes die het net even wat leuker maken. Overigens was het toestel van Christchurch naar Auckland ook gloednieuw.

De laatste vlucht en thuiskomst…

Deze alinea is de enige die ik er later nog bij heb getypt, vanuit Nederland, verder heb ik alles in het vliegtuig geschreven voor thuiskomst. Na de landing op China kwamen Don en ik twee meiden tegen, een uit Nederland en een uit Frankrijk. Het klikte wel tussen ons 4en en we hebben de lange tijd op het vliegveld samen doorgebracht. Helaas voor de Nederlandse dame was ze halsoverkop huiswaarts gevlogen door het overlijden van haar opa, we hebben haar dus gezelschap gehouden omdat dat toch wel het minste is wat we konden doen. Het wachtten op China was erg lang, 8 uur, en het vliegveld is oersaai. We hebben de tijd wel redelijk weten te doden maar na 8 uur was het wel fijn weer in een vliegtuig te stappen. Na landing nog even namen van facebook uitgewisseld zodat we later nog eens in contact zouden kunnen komen. Ik werd opgewacht door m’n ouders en Ray, die was speciaal voor mij heeeeel vroeg opgestaan om mij op te wachtten, superleuk!

Nu we de reis huiswaarts besproken hebben en jullie weten onder welke omstandigheden ik dit verslagje heb zitten schrijven, zullen we ook nog maar even naar de afgelopen weken terugkijken, nietwaar?

Tijdens een middagje zwemmen raakte ik met Sven aan de praat, een jongen uit Amsterdam die hier een halfjaar ‘high school’ doet. Het was voor het eerst dat ik een Nederlander tegenkwam in Nieuw Zeeland buiten mijn stagebegeleider Lenny om, eigenlijk best opmerkelijk omdat er best veel Nederlanders in nieuw Zeeland schijnen te zitten. Van zwemmen kwam niet veel meer maar we hebben een erg leuk gesprek gehad en stelden voor nog eens een biertje te gaan drinken. We zijn ’s avonds nog even een biertje gaan drinken, echter toen we na een biertje en een pizza terugkwamen bleken deze allebei gestolen te zijn. Ik had dat toch niet verwacht in Nieuw Zeeland, dat fietsen die met een zwaar slot vastgezet waren worden gestolen. We hebben een taxi gedeeld en zijn maar naar huis gegaan. Gelukkig had Tony nog wel een fiets die ik kon gebruiken voor de laatste weken. Hier was ik toch wel erg blij mee, aangezien ik anders geen transport meer had voor de laatst weken, wat de laatste weken toch een stuk onaangenamer had gemaakt.

De afronding van de stage opdracht vergt nog wat extra aandacht. Ik heb forse feedback gekregen op mijn verslag dus moet de komende week nog even flink aan de bak om alles af te werken.

De laatste dagen waren leuk maar druk. Dinsdag heb ik mijn laatste werkdag gehad, ik heb toen een halve dag gewerkt om ’s middags mijn koffers in te kunnen pakken. Nadat dit gedaan was, ben ik nog even naar Iyjo gegaan om wat kruiden voor Glenn mee te nemen, Glenn is ook student aan de HAS en heeft precies een jaar eerder stage gelopen bij Moffatts. Ik heb er denk ik nog 2 uur gezeten en hebben over van alles en nog wat gepraat, Was erg leuk om nog even te zijn op de plek waar ik de eerste weken heb verbleven toen ik in Nieuw Zeeland. Hoewel de eerste weken vrij zwaar waren voor mij, kan ik er toch ook met goede en positieve herinneringen op terug kijken en vond ik het erg leuk om dat even een soort van ‘opnieuw te beleven’. Aan de ene kant leek het gisteren dat ik er net was aangekomen, maar aan de andere kant lijkt het een eeuwigheid geleden is, aangezien het leven in Nieuw Zeeland mijn ‘normale leven’ is geworden en er daarom ook niet echt een gevoel van tijd aan gekoppeld is. Op woensdag een vrije dag genomen om alles voor te bereiden voor vertrek. Ik heb de laatste spullen in mijn koffers gestopt en het gewicht verdeeld. Toen m’n kamer leeg was en m’n koffers vol mijn kamer even schoongemaakt en ik was klaar voor vertrek. Het weer op woensdag was erg slecht, dus van mijn plannen om nog even een flinke fietstocht te maken is niet zo heel veel terecht gekomen. Ik heb nog even wat spullen gehaald die ik nog moest hebben maar verder heb ik niet meer gefietst dan nodig was. Woensdagavond een lekkere portie fish ’n chips gehaald(typisch Nieuw Zeeland, waar zou dat nou toch vandaan komen… ) Had ik overigens nog niet eerder gehad. Ik hoorde trouwens dat de nieuw Zeelanders na Amerika tot aan van de zwaardere volkeren behoort. Daar sta ik op zich niet van te kijken als ik zo een beetje zie wat ze gemiddeld eten(veel fastfood).

Ik denk dat ik hiermee het laatste echte reisverslag ga afronden. Het stageverslag vereist nog wel wat extra aandacht maar met wat extra werk zal dat wel goedkomen.

Kia ora!